Okraj-Prazka Bouda-Pec-Okraj. Walka ze skurczami.

Niedziela, 15 czerwca 2014 · dodano: 15.06.2014 | Komentarze 3

Zdecydowałem się pojechać dziś z chłopakami na ciężki górski etap by sie trochę odstresować. Niestety nieprzespana noc i nerwy odbiły się na zdrowiu w postaci skurczy jakich nigdy nie miałem. Prawie do końca 16 km podjazdu pod górną część Peca czułem się jak na prowadzone przez kolegów szybkie tempo dobrze. Jechałem swoją wysoką kadencją i choć odstawałem to nie na tyle by się bardzo martwić. Niestety tuż przed szczytem podjazdu, po pokonaniu odcinków szutrowych złapał mnie skurcz w prawą nogę, że musiałem się zatrzymać i rozprostować sztywno nogę. Krzyknąłem do chłopaków, że mam problem. Poczekali na szczycie i myśleli, że mam kapcia bo podprowadziłem rower. Niestety kapciem stał się mój mięsień. Potem przeszło jeszcze na lewą nogę i tak aż na szczyt Okraju na który wyholował mnie Paweł za co jestem mu po stokroć wdzięczny. Zagryzałem zęby i jechałem  najwolniej jak potrafię i non stop na siedząco. Każde wstanie z siodła kończyło się skurczami w obydwu nogach. Na zjazdach nie lepiej. Ani wyprostować nogi ani zgiąć.
Analizowałem różne przyczyny, ale ta trudna noc wydaje się najbardziej prawdopodobna. Wytrzymałość była bo czułem się bardzo rześko i nie byłem głodny, wręcz powstrzymywałem się przed mocniejszym kręceniem. Zazwyczaj gdy miałem skurcz to jeden i potem mijał. Jechało sie z zapiekiem ale tragedii nie było...Tu, mięśnie mi się co chwile chciały zwijać jakby w rulon, zwłaszcza przy rozluźnieniu i wstawaniu na pedały. Musiałem kręcić ze stałą prędkością na siedząco.
Dobra, starczy tych zdrowotnych wywodów. Trasa była przepiękna, tylko nie wiem czy dobrze ją narysowałem, bo brakuje mi 4 km a tyle bikemap jeszcze nie zaniżał...